خدایا مرا آن ده که آن به ...........

بهت پیله کردم نمی مونی پیشم نه میمیرم اینجا نه پروانه میشم از عشق زیادی تورو خسته کردم   تو دورم زدی خواستی دورت نگردم بازم شوری اشک و لبهای سردم من این بازی و صد دفعه دوره کردم نه راهی نداره گمونم قراره،یکی دیگه دستامو تنها بذاره دیگه توی دنیا به چی اعتباره کسی که براش مردی دوست نداره منو بغض و بارون سکوت خیابون دوباره شکستم چه ساده چه آسون به پاتم بسوزم تو شمعم نمیشی تو حوای دنیای آدم نمیشی غرورت گلومو به هق هق کشیده آدم که قسم خوردشو دق نمی ده ♫♫♫ منوتو یه عمره دوتا خط صافیم شده عادت ما که رویا ببافیم بشینیمو عشق و به بازی بگیریم واسه زندگی کردنامون بمیریم چه سخته تو تنها...

  دلم تنگ و خيالم تنگ برايم تنگتر دنيا !   نميدانم چه كس امشب چنين آزرده قلبم را   صدايت ميكنم اما صدايم بازميگردد   نگاهت سنگ و قلبت سنگ شكستي راز چشمم را ...   ...

  خدایا ; کم آورده ام ،صبری که داده بودی تمام شد،ولی دردم همچنان باقیست!!! بدهکار قلبم شده ام میدانم شرمنده ام نمی کنی، باز هم صبر میخواهم... ...

دلم برای روزهایی تنگ است که می دانم دیگر باز نخواهند گشت ، برای چیزهایی که دیگر هیچ گاه به دست نخواهم آورد ، برای انسانهایی که دیگر حضورشان را احساس نخواهم کرد ، برای فرصتهایی که دیگر هیچ گاه تکرار نخواهندشد دلم تنگ است....   ...

کاش می شد روی یک تکه کاغذ نوشت:   خدایا خیلی خستم فردا بیدارم نکن ...   ...

این روزها حس غریبی دارد این روزهایی که باید می بودی اما نیستی ... این روزهایی که باید در اوج شادی می بودم اما نیستم روزهایی که خوابش را می بینم اما زهی خیال باطل ... این روزها نگاه نگران مادر را میبینم و آه از نهاد خواهر ... اما باز هم خدایا شکرت

روزها از پی هم میگذرند و چه دور به نظر میرسد روزهای نزدیک ...   ان قدر دور که گاهی احساس میکنم خوابیو رویایی بوده ولی آن قدر ملموس که فک میکنم حتما اتفاق افتاده ....   هر چه به ذهن آشفته ام میرسد فی البداهه می نویسم بلکه سبک شود این ذهن سنگینم ....   سه نقطه هایم را می بینی این ها تنها سه نقطه نیستند این ها آن قدر حرف دارد که در کلمه نمی گنجد ...   خدایا بزرگیت را شکر، حکمت های پنهانت را شکر و سلامتیم را و سلامتیش را و هزاران دلیل دیگر برای شکرگذاریت که باز هم فقط در سه نقطه می گنجد ... ...

  ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ، ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﻮ؟ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﮐﻮ؟ ﺍﻥ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﮐﻮ؟ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻮ؟ ﻓﺼﻞ ﺧﻮﺏ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻮ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﺍﯾﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﮔﺮﺩﺵ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺮﯾﻦ ! ﭘﺲ ﭼﯽ ﺷﺪ، ﺩﯾﮕﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ! ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻥ ﮐﻮﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ، ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﻭ ﻫﺴﺖ؟ ﮐﻮﺩﮎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺩﯾﺮﻭﺯ، ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻏﻢ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ، ﺍﺭﺯﻭﻫﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ، ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ... ، ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ، ﺑﯽ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﺑﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ،ﺷﺎﯾﺪﻡ،ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﺎﻧﻪ ...     ...

هم دیدنی بودی هم خواستنی بودی هم چیدنی بودی هم باغچمون گل داشت زنجیر می خواستم دستاتو بخشیدی از من تا اون دستات هر دره ای پل داشت پل بود اما ریخت گل بود اما مُرد عمر منم قده عشقت تحمل داشت هر روز پاییزه هر هفته پاییزه هر ماه پاییزه هر سال ا پییزه دلخونم از چشمات ماه پس ِ ابرم من کاسه ی صبرم این کاسه لبریزه آروم نمی گیرم از دست زنجیرم بی عشق می میرم من روز دیدارم از دوستی پر من ،  از دوست دلخور من آجر به آجر من ، من پشت دیوارم لعنت به این دیدار لعنت به این دیوار لعنت به این آوار من زیر آوارم هر روز پاییزه هر هفته پاییزه هر ماه پاییزه هر سال پاییزه دلخونم از چشمات ماه پس ِ ابرم من کاسه ی ...