خدایا مرا آن ده که آن به ...........

...

...

هوای این روزها درد دارد... دنیایم خاکستریست... راه نفسم بسته نمیدانم چه گیری دارد که نه میشکند، ن پایین می رود و نه بالا...کاش قطره ای می جوشید و میریخت... نمیدانم چشمانم هم به تازگی خسیس شده اند شاید هم به قحطی خورده اند و کم آوردند!!! این روزها زندگانی نمیکنم زنده مانی میکنم ...

...

...

...

امروز 13 روزه که از رفتنت میگذره و من همچنان در بهتم. توی تاریکیه مطلق... گاهی به جایی میرسی که درهای پشت سرت بستس و راه های پیش رو تاریک ...وتو توی ناامیدی و سرگردونی مطلق دست و پا میزنی... 11 اردیبهشت 93 روزی تلخی بود.ساعت 3 و نیم بعدازظهر منو ترک کردی و من بی روح شدم ،بی قلب،خالی، خالیه خالی... از ته دل گریه کردم اون لحظه... گریه برای بی کسی خودم، برای غریبی خودم، برای مظلومیت تو... خدایا فرزندم، امانت تو که نتونستم مواظبش باشم، به تو سپردم ... ...

سلام دخترم نمیدونم الان قلب کوچیکت داره میزنه یانه ... الان که دارم اینارو برات مینویسم روزه سومه که تو بیمارستان هستم وسراپا دردم... کاش اینقدر که تو محکم چسبیدی به من منم بهت چسبیده بودم ... مادر و ببخش دردم شدیده دیگه نمیتونم ادامه بدم ...

عزیزم امشب اخرین شبیه که پیش منی و فردا پیش خدا ... جایی که داری میری بی شک خیلی بهتر از جاییه که قرار بود بیای... شاید تو اون دنیا همدیگه رو دیدیم ... منو ببخش که مادر خوبی نبودم شاید کمبودهای من باعث شد تو اینجوری بشی... به امید دیدار مادرت    هرچه دلم خواست نه آن میشود         هرچه خدا خواست همان میشود دلم گرفته خدایا به من صبر بده...  

کنار بی پناهی من بنشین سرت را تکیه بده به پاهای سست و بی طاقتم چنگ بزن به روح خسته ام ولی... نرو کنار این بغض رهایم نکن کنار این سمفونی مرگ آور تدریجی از من رد نشو در آغوش این ترانه مسکوت بی طاقتم نکن من از دست رفته ام بیگانه ام شکست خورده ام به انتهای بودنم رسیده ام دست رد نزن ...     ...